[KP] I watched the sunlight drownThe shadows seemed to follow me without a sound

Holding on to every word, you're diving deep into every part of me

Pandora Bartley

11 stycznia 1999, Mariesville — rodowita mieszkanka — młodsza córka Eliana i Zary Thornton, członków szanowanej rodziny Thornton od pokoleń zamieszkującej Mariesville — od piętnastego roku życia mieszkała w nowym jorku — od paru miesięcy znów w mariesville — djka i producentka muzyczna zajmująca się głównie muzyką elektroniczną, EDM, dubstepem, chillstepem i new beat — porzucone studia z toksykologii sądowej — do rodzinnego miasta wróciła, aby odbudować relację z siostrą, Ianthe — jeszcze do niedawna żona, już niedługo rozwódka — nienaganna uczennica pomimo wielu dziwactw uważana za złote dziecko, do czasu — swój nienaganny wizerunek rozbiła, gdy wdała się w romans ze swoim nauczycielem i wraz z nim uciekła z miasta — wzięli ślub od razu po ukończeniu przez pandorę 18 lat — od tamtego czasu wszystko zaczęło się sypać — decyzję o rozwodzie podjęła po tym, jak przyłapała edwarda w łóżku z inną — wciąż nosi jego nazwisko i sama nie wie, czy chce wracać do nazwiska rodziców, z którymi nigdy nie miała dobrej relacji — schizofreniczka z hiperfantazją, która coraz częściej ma problemy z odróżnianiem rzeczywistości od halucynacji i własnej wyobraźni

Nauczyciele zawsze ją uwielbiali — mała Pandora Thornton, zawsze zadająca pytania w trakcie lekcji, zawsze przygotowana, zawsze z idealnymi wynikami. Była taka mądra, mówili, tak niesamowicie dojrzała jak na swój wiek. Nie miała wielu znajomych, nie — między lekcjami zazwyczaj siedziała sama, w swoim świecie, z książką w ręku lub szkicownikiem. Tak, młoda Pandora Thornton była nieco samotna, ale jaki miała potencjał!

Wszyscy powtarzali, że daleko zajdzie w życiu. Że czekala ją świetlana przyszłość.

Do czasu.

Edward Bartley był młody, przystojny, i wszystkie uczennice się w nim podkochiwały. Jak pozostali nauczyciele, szybko znalazł w Pandorze swoją ulubienicę — i niedługo po przejęciu posady w Mariesville, zaproponował Pandorze lekcje indywidualne, z nadzieją, że będzie mogła szybciej ukończyć liceum i dostać się na wymarzone studia. Lekcje szybko przekształciły się w sekretne randki, które nie pozostały sekretem na długo.

Młoda Pandora Thornton miała romans z nauczycielem.

~*~

Kiedy uciekała z Mariesville, obiecała sobie, że już więcej tam nie wróci. Ianthe złapała ją przy drzwiach, z niewielką walizką w ręku i telefonem z już wykręconym numerem Edwarda, i wybuchła: nazwała ją szmatą, którą ten stary oblech owinął sobie wokół palca, idiotką, której fantazje kompletnie pomieszały w głowie, wariatką, która jeszcze tego pożałuje, i że jeszcze wróci, na kolanach prosząc o przebaczenie. Rodzice oglądali cały ten teatrzyk z boku, z minami jasno komunikującymi, że lepiej, żeby się wyniosła z ich życia raz na zawsze i przestała szargać ich wizerunek.

I Pandora wyszła. Wyniosła się z ich życia, porzuciła je na rzecz tego bardziej ekscytującego, szczęśliwszego, u boku mężczyzny, którego kochała. Nie oglądała się za siebie; bo i przecież nie miała po co się oglądać.

~*~

Pandora miała piętnaście lat, Nowy Jork był wszystkim, o czym marzyła, a Edward ją kochał. Nie liczyło się dla niej nic prócz brania z życia garściami i trzymania dłoni Edwarda w swojej; nawet jeśli samo istnienie ich związku miało być wbrew prawu jeszcze dwa długie lata. Pandora była szczęśliwa — i kiedy Edward oświadczył się, zgodziła się.

Dopiero po ślubie, który miał miejsce zaledwie dwa tygodnie po jej osiemnastych urodzinach, wszystko zaczęło się sypać. Pandora miała plany, marzenia, ambicje — i kiedyś wydawało jej się, że Edward ją wspierał.

Pierścionek wszystko zmienił. Relacja, która kiedyś była jej schronieniem, powoli zaczęła przekształcać się w klatkę. Pandora starała się być idealna — najpierw w oczach rodziców i nauczycieli, potem dla Edwarda, bez skutku. Nagle to, co ubierała, było zbyt wyzywające; na studiach spędzała zbyt wiele czasu i na pewno wdawała się w relacje ze swoimi rówieśnikami; jej gust muzyczny był do bani, i w oógle co sobie ubzdurała, że będzie muzykiem? Błagam, kto chciałby słuchać jej shitu, przecież nigdy nie miała nic wartościowego do powiedzenia i podzielenia się ze światem. Gdyby tylko była normalna—

Przyłapanie na zdradzie przelało czarę goryczy. Dziesięć lat — dziesięć długich lat spędziła robiąc wszystko, co w swojej mocy, by być idealną partnerką dla Edwarda i nadal nie była wystarczająco dobra. Dziewczyna, którą znalazła z nim w łóżku, brała od niego korepetycje — i nie była jedyną. Jednego wieczoru jej małżeństwo rozpadło się na dobre, a jej idyllę pokrył pył.

I nagle, po raz pierwszy w życiu, Pandora poczuła się wolna. Zaczęła robić wszystko to, na co próby przypodobania się innym nigdy nie pozwalały. Ubierała się, jak chciała, zrobiła parę tatuaży i kolczyków, o których zawsze marzyła, całkowicie pochłonęła się muzyce. I wróciła. Wróciła do Mariesville, bo jedną z rzeczy, których żałowała najbardziej, to jej relacja z Ianthe i to, w jaki sposób się zakończyła. Wróciła do Mariesville jako Pandora Bartley i na próżno szukać w niej nieśmiałej, cichej Pandory Thornton, idealnej uczennicy i wzoru do naśladowania. Nie ma zamiaru żyć dla innych — po raz pierwszy zaczyna czuć się dobrze we własnej skórze i nie zamierza nikomu pozwolić jej tego odebrać.

I melt in your afterglow, I fade with the light deep in your eyes

The way our connection flows, Too close to the flame, my heart can't contain

BadLiar

cześć! na wizerunku fka twigs, cytaty od jasona rossa
mail: jinxed.by.v@gmail.com
przyjmę wszystko :D