Empty Note

How could I ever feel anything?
Once again, without losing my mind

☙ Został odnaleziony przez pracownika restauracji w Atlancie w zaułku z kontenerami na odpadki. Według ustaleń lekarzy najprawdopodobniej urodził się zaledwie kilka godzin wcześniej. Jego stan był stabilny, choć i tak twierdzono, że przeżył cudem. Niedługo później trafił do sierocińca, w którym spędził całe swoje dzieciństwo.

☙ Za datę jego urodzenia uznano dzień, w którym go znaleziono, natomiast jego imię nawiązuje do deszczu, który nieustannie wówczas padał.

☙ Przedłużające się śledztwo dotyczące ustalenia jego tożsamości i zlokalizowania jego matki, sprawiło, że utracił szansę na zaadoptowanie przez młode małżeństwo.

☙ Nigdy nie poznał swoich rodziców, nie miał nawet nadziei na to, że ci pojawią się na powrót w jego życiu. Świadomość, że matka wyrzuciła go i pozostawiła na pewną śmierć, mocno odbiła się na jego psychice.

☙ W sierocińcu szybko zyskał sympatię starszej pani – Amelii Morland, która zaszczepiła w nim miłość do książek i muzyki klasycznej. Kobieta z wyrozumiałością traktowała chwiejność nastroju Raina, winy jego niestabilności upatrując się w jego przeszłości.

☙ W sierocińcu Rain wielokrotnie padał ofiarą żartów i prześladowań ze strony starszych wychowanków — szybko zyskał łatkę dziecka ze śmietnika, z którym niewielu chciało spędzać czas. Pod pretekstem zabawy często bywał zamykany w ciasnych przestrzeniach bądź ośmieszany na forum grupy.

☙ Nie chcąc stracić zainteresowania ze strony Pani Morland, Rain zgodnie z jej naukami i prośbami modlił się każdego wieczora, o czym później z dumą jej opowiadał. Po przeprowadzce do Mariesville uczestniczył z Babcią w mszach, śpiewał w kościelnym chórze oraz nauczył się grać na organach.

☙ Pani Morland zawsze określała go mianem zesłanego jej aniołka, który swoją obecnością rozświetlił jej życie. Śmiała się, że z jego blond lokami i jasnymi, zielonymi oczami łatwo byłoby mu wtopić się w anielskie szeregi.

☙ Pomimo skomplikowanej relacji ze swoją wiarą i coraz częściej nawiedzających go wątpliwości, Rain nigdy nie zdejmuje srebrnego wisiorka z krzyżem otrzymanego od Pani Morland. W stresujących chwilach zaczyna się nim bawić, choć sam nie jest tego do końca świadomy.

☙ Jest wielbicielem różnego rodzaju herbat i naparów. Niegdyś każdą niedzielę zaczynał od wspólnej rozmowy z Panią Morland przy lawendowej herbacie.

☙ Przez ostatnie kilka lat opiekował się Panią Morland, którą zaczęły dręczyć choroby. Rain do tej pory wyrzuca sobie, że nie poświęcił jej tyle czasu, ile powinien. Duszony wyrzutami sumienia i smutkiem, nie jest w stanie sobie wybaczyć, że Pani Morland zmarła samotnie w domu, podczas gdy on pod wpływem okresu manii w imprezowym opętaniu pojechał do Atlanty.

☙ Często można go spotkać w miejscowym sklepie z antykami, gdzie wyszukuje płyty winylowe bądź stare pozytywki, do których ma ogromną słabość.

☙ Ma olbrzymi talent do śpiewania, jego głos jest niezwykle melodyjny i przyjemny dla ucha. Pomimo tego, rzadko można go usłyszeć.

☙ Zdarza się, że dręczony depresją nie wychodzi tygodniami z domu, urywa wówczas wszystkie znajomości i odcina się od ludzi, nie odpowiadając na wszelkie próby kontaktu.

☙ Trudno zaufać mu i zbliżyć się do drugiej osoby, nie wierzy w to, że komukolwiek mogłoby w rzeczywistości na nim zależeć. Zazwyczaj spędza dni samotnie – wszystko zmienia się w okresach manii, podczas których z chorą ekscytacją wplątuje się w często nieodpowiedzialne i toksyczne relacje; bezwstydnie flirtuje i prowokuje napotkanych ludzi, innym razem chcąc porwać nieznajomych w podróż autostopem na drugi koniec Stanów. Imprezuje poza miasteczkiem, szaleje i zapomina się w obcych ramionach, nie mogąc później spojrzeć na siebie w lustrze.

☙ POWRÓT DO KARTY ☙